De tranen rollen over je wangen wanneer je naar je kleine ukkie kijkt die eindelijk in slaap is gevallen. Je voelt dat jouw kind jou iets wil vertellen, maar je hebt geen idee wat. Je hebt ook al van alles geprobeerd, het ene advies na het andere, alles heb je geprobeerd, maar het heeft allemaal niets geholpen. Huilen, boosheid, woedeaanvallen, iedere dag opnieuw sta je op met spanning in je buik en hoop je dat het deze dag allemaal goed zal gaan.
Je had je het moeder zijn wel even anders voorgesteld. Je zag jezelf al helemaal fris en fruitig door het dorp wandelen achter de kinderwagen in de stralende zon. In werkelijkheid loop je iedere dag in een joggingbroek met wallen tot aan je knieën en tel je de uren af, totdat je man thuis is, zodat je even de zorg van jullie kind over kan dragen. Je voelt je ellendig en hebt het gevoel dat je faalt als moeder. Ook al zeggen anderen tegen je dat je het goed doet, jij voelt dat er iets is wat je over het hoofd ziet, je weet alleen niet wat dat dan precies is.
Je hebt het gevoel dat je de verbinding met je kind helemaal kwijt bent. Je voelt je schuldig en een slechte moeder. Je baalt dat het jou niet lukt om die leuke, gezellige moeder te zijn die die overal raad mee weet en waarbij alles van een leien dakje gaat.
Je ziet op tegen momenten waar je kind samen is met andere kinderen en hun ouders. Je bent bang dat je kind zich niet zal “gedragen” en dat anderen daar iets over zullen zeggen. Dat ze hem dan niet leuk zullen vinden en jou erop aan zullen kijken.
Je bent bang om tegen je kind te zeggen dat hij vandaag naar de opvang/peuterspeelzaal mag. “Nee” is het standaard antwoord van je kind en je weet op dat moment al dat het een strijd gaat worden om hem daar te krijgen.
Waarom is moeder zijn niet gewoon makkelijk. Dit had niemand je van te voren verteld. Je houdt je onmacht, verdriet, boosheid en irritatie voor je. Je hebt heel google doorgespit, je kijkt tal van opvoedprogramma’s en op je moedergevoel durf je al helemaal niet meer te vertrouwen. Je weet het echt niet meer. Dit zal het wel zijn dan.
Je kind die zich niet gezien en gehoord voelt en jij die je daar ellendig over voelt. Hoe zal dat verder gaan in de toekomst? Zal je kind later terugdenken met het gevoel dat hij een fijne jeugd heeft gehad, dat je een goede moeder was die hem begreep en wist hoe je met hem om moest gaan? Je wordt al misselijk als je daaraan denkt en voelt je meteen weer schuldig.
Jij wilt die stralende moeder zijn, waar je ooit van droomde. Jij wilt dat jouw kind zich gezien en gehoord voelt. Jij wilt weten waar het gedrag van je kind vandaan komt, want waarom doet hij toch altijd doet zoals hij doet. Jij wilt weer kunnen vertrouwen op jouw moedergevoel en vanuit daar kunnen handelen. Stel je eens voor dat jij dit allemaal weet. Dat jij jouw kind volledig begrijpt en weet wat zijn behoeftes zijn. Hoe mooi zou het zijn wanneer jij volledig inzicht hebt in het gedrag van je kind en van jezelf. Dat je ineens puzzelstukjes in elkaar ziet vallen. Stel je eens voor dat je net als deze moeders zou zeggen
“Nu begrijp ik eindelijk zijn, maar ook mijn gevoelens beter!” (moeder van N)
“Eindelijk wist ik na al die jaren waar zijn gedrag vandaan komt. Ik heb het met hem kunnen bespreken en sindsdien is zijn gedrag zomaar ineens compleet veranderd”. (moeder van Y)
“Dit is zo ontzettend waardevol, ik heb nu een geweldige basis om deze zwangerschap met vertrouwen voort te zetten!” (aanstaande mama B)
Dat zou geweldig zijn toch?! Dat jij inzicht krijgt in het gedrag van je kind, maar ook van jezelf. En dan zal je zien dat het gedrag van jullie beide gaat veranderen. Jullie krijgen weer die verbinding die jullie zo kwijt waren. Jullie voelen je weer samen één. Je krijgt weer zelfvertrouwen en je voelt geen spanning meer wanneer je kind huilt of boos wordt, want jij weet hoe jullie hier samen uit kunnen komen.
En weet je, je hoeft dit helemaal niet alleen te doen. Ik kan jullie daarbij helpen. Ik weet als geen ander wat jij nu doormaakt en hoe jij je nu voelt. En ik weet ook wat jij en je kind nu nodig hebben om dit patroon te doorbreken, zodat jullie je allebei weer gezien, gehoord en vooral geliefd voelen.
Voel jij dat jij bij mij moet zijn? Vertrouw dan als eerste stap maar eens volledig op jouw moedergevoel en neem dan gerust contact met mij op. Ik luister en kijk met alle liefde met je mee.
Voel je welkom!
Liefs Debora